mgr Mirosława Kępka

Magister pedagogiki (Uniwersytet Warszawski). Wieloletni pedagog szkolny, nauczyciel, psychoedukator. Pomaga uczniom, nauczycielom i rodzicom w podnoszeniu umiejętności
w zakresie komunikacji służącej porozumieniu, rozwiązywaniu problemów, konfliktów.

Jest certyfikowanym realizatorem „Szkoły dla Rodziców i Wychowawców” wg A. Faber i E. Mazlish – kursy dla rodziców prowadzi od 1997 roku.

W 2005/2006 roku wzięła udział w sześciodniowym szkoleniu prowadzonym przez Nadę Ignjatović-Savić, gdzie poznała podstawy „Porozumienia bez Przemocy” Marshalla B. Rosenberga. Przez kolejne lata pogłębiała znajomość tej metody uczestnicząc w wielu kursach, prowadzonych przez takich nauczycieli jak: Marianne Gothlin, Ike Lasater, Anna Mills, Tomasz Bagiński, Aleksandra Gołaszewska (Bagińska) i inni.

W 2010 r. uczestniczyła w jednodniowym szkoleniu prowadzonym przez Dominika Bartera nt. Kręgów Naprawczych, które łączą Porozumienie bez Przemocy z koncepcją sprawiedliwości naprawczej.  Była zafascynowana tą metodą, duchowością, jaką w niej odkryła i zaangażowała się czynnie w propagowanie Kręgów Naprawczych, we współpracy z Fundacją Świadomego Rozwoju. W szkole, w której pracuje, odbywały się regularne spotkania osób uczących się i praktykujących tę metodę. Zorganizowała kilka prezentacji, które prowadziła, a także szkolenia dla nauczycieli, pedagogów i psychologów, które prowadził Tomasz Bagiński. Pomagała Tomkowi w poprowadzeniu dwóch pierwszych kręgów naprawczych, jakie odbyły się w jej szkole. Zorganizowała jeszcze kolejne kręgi, które prowadziła lub współprowadziła, w sumie 10 Kręgów Naprawczych. Wszystkie były udokumentowane poprzez ewaluację, która jednoznacznie pokazała, jak przydatna jest ta metoda w rozwiązywaniu konfliktów dla całej społeczności szkolnej: uczniów, nauczycieli, rodziców, a nawet osoby współpracujące ze szkoła, ponieważ zdarzyło się, że i one brały udział w danym spotkaniu. Mira napisała artykuł o Kręgach Naprawczych do lokalnej gazety. Napisała także artykuł opisujący początek wprowadzenia tej metody w Polsce, podjęte działania, efekty – jest on dostępny w zasobach Internetu.

Wystąpiła też na X Ogólnopolskiej Konferencji Szkół Uczących Się w Jachrance w 2011 r, w ramach dobrych praktyk nauczycielskich z prezentacją pt. „Kręgi Naprawcze jako metoda rozwiązywania konfliktów w szkole”. Można by było powiedzieć, że jej zaangażowanie
i entuzjazm przyczyniły się znacząco do położenia podwalin do rozwoju tej metody w Polsce. W późniejszym czasie brała udział w spotkaniach grupy ćwiczącej Kręgi, propagowała tę metodę przy okazji wystąpień w audycjach radiowych. A co najważniejsze, korzysta z uzyskanych umiejętności facylitacji w swojej codziennej pracy pedagogicznej. Bardzo ważne dla Miry stało się przesłanie, jakie stanowi podstawę praktykowania metody – punkt wyjścia dla facylitatora, który brzmi „Czy jest jakaś konkretna myśl, idea, jaką masz o sobie samym,
o procesie lub o którymś z uczestników procesu, która zaburza twoją zdolność do koncentrowania się na tym, że wszyscy jesteśmy takimi samymi ludźmi?”

Przesłanie to pozostaje w harmonii, a nawet wzmacnia duchowość, jaką żyje Mira – jest to wiara chrześcijańska. A dokładnie wspólnota kościoła katolickiego. W 2013 roku uczestnicząc w wykładzie o wychowaniu, zobaczyła slajd ukazujący zestawienie dwóch przeciwstawnych postaw, komunikatów rodzicielskich – z jednej strony mających moc  błogosławieństwa, a z drugiej wydźwięk złorzeczenia, przejawianych w codziennym życiu. Jego autorem był teolog, ksiądz katolicki. Opis, jak działają słowa wypowiedziane do drugiego człowieka i nazwanie tego jako błogosławieństwo lub przekleństwo, ukazało
i uświadomiło Mirze duchową głębię komunikacji międzyludzkiej w każdej relacji – w domu, rodzinie, w pracy, wśród znajomych, w otoczeniu – głębię, która sięga do przekazu Ewangelii, Biblii.  Jest tam napisane, że „W dniu sądu ludzie zdadzą sprawę z każdego niepotrzebnie wypowiedzianego słowa. Bo na podstawie swoich słów twoich będziesz usprawiedliwiony i na podstawie słów twoich będziesz potępiony.”To dla Miry był moment wglądu, że wychowanie, którym zajmuje się jako matka i zawodowy pedagog, ma wymiar nie tylko psychologiczno-pedagogiczny, lecz przede wszystkim wymiar duchowy, że jest to płaszczyzna działania Boga. Studiując nauki różnych teologów utwierdziła się w słuszności tego wglądu.

Świadomość, że Bóg urzeczywistnia się w codzienności poprzez słowa, które wypowiadamy, że komunikacja międzyludzka jest terenem Jego działania, przepływu Jego łaski ukazało nowy wymiar praktykowania chrześcijaństwa. Sacrum nie tylko jest obecne w kościele, na/w Eucharystii, sacrum obecne jest w codzienności. Może urzeczywistniać się w codziennych relacjach poprzez komunikację będącą nośnikiem błogosławieństwa czyli wzmacniania drugiego człowieka, naszej relacji z nim, poprzez akceptację, intencję słuchania, zrozumienia, porozumienia. To praca dla pokoju, a „Szczęśliwi, którzy zabiegają o pokój, ponieważ oni  zostaną   nazwani synami Bożymi”. Jest to też płaszczyzna realizacji Królestwa Bożego na ziemi, ponieważ Mistrz Jezus mówi „Królestwo Boże nie przychodzi w sposób dostrzegalny. Nie będą mówili ‘Jest tutaj’ albo: ‘Jest tam’. Królestwo Boże jest bowiem pośród was.”.

Dla Miry stało się jasne, że metoda Marshalla B. Rosenberga, a także przesłanie metody Kręgów Naprawczych jest praktycznym i skutecznym narzędziem realizowania ewangelicznego przesłania najważniejszego przykazania o miłości: Boga, bliźniego i siebie samego. Utwierdziły ją w tym słowa Marshalla Rosenberga, który na pytanie dziennikarki Gabriele Seils „Czy wierzy Pan w Boga?” odpowiedział „ Nie powiedziałbym, że w coś wierzę – doświadczam tego. Czym innym mogłoby być to, czego doświadczam w trakcie procesu zdrowienia i pojednania? Nie wierzę. Widzę to każdego dnia i doświadczam tej boskiej energii, która łączy ludzi”. Gabriele pyta: „To znaczy, że Porozumienie bez Przemocy jest czymś więcej niż metodą rozwiązywania konfliktów? Marshall odpowiada: „Tak. Porozumienie bez Przemocy jest metodą, dzięki której mamy możność połączyć się z boską energią.”

Od 2014 roku w Parafii na Wrzecionie w Warszawie, gdzie mieszka i pracuje Mira, przy akceptacji i poparciu księdza proboszcza organizuje warsztaty dla rodziców, a także warsztaty  dla szerokiego odbiorcy dotyczące podnoszenia umiejętności komunikacji międzyludzkiej, które rozszerzyła o duchową wiedzę o wymiarze błogosławieństwa, a także złorzeczenia poprzez wypowiadane słowa. Wprowadziła też dobrowolną, krótką modlitwę. Warsztaty te nazwała ogólnym terminem Błogosławiąca Komunikacja®. W 2017 r. napisała i wydała książkę „Błogosławiąca Komunikacja, Błogosławiące Rodzicielstwo”. Zawiera ona opis pracy Miry, jej artykuły i ewaluacje z warsztatów, stanowiąc jednocześnie rodzaj świadectwa życia wartościami chrześcijańskimi i ogólnoludzkimi, uniwersalnymi.

Od 2013 roku Mira wymyśliła i stosuje w nauce Porozumienia bez Przemocy z uczniami wzór układanki, który okazał się bardzo pomocny. Postanowiła podzielić się nim z szerokim kręgiem odbiorców i opracowała go w formie pomocy edukacyjnej z krótkim opisem czterech kroków w komunikacji międzyludzkiej: obserwacje, uczucia, potrzeby, prośby razem
z testami sprawdzającymi. Nazwa tej układanki to „Wzmacniaki – kroki ku Relacji”®.

Od 2022 roku dołączyła do grupy trenerskiej Rodzin Empatycznych w trybie spotkań on-line, która grupuje osoby wyznające wiarę chrześcijańską i posługujące się NVC. Doświadczenie życiowe i zawodowe Miry pokazuje, że jest wiele sytuacji, które powodują, że człowiek staje w poczuciu bezradności, bezbronności i nawet, gdy umie się komunikować najlepiej na świecie, czyli empatycznie, to i to okazuje się niewystarczające – i wtedy zostaje Bóg i Jego łaska, miłość i miłosierdzie.

Mira ma dwie strony internetowe www.blogoslawiacakomunikacja.pl i www.krokikurelacji.pl  a także kanał na YouTube Błogosławiąca Komunikacja. Tel. do kontaktu 798 098 204