Let the feeling crack you open

Pozwól, żeby uczucie cię otworzyło

Here’s the bad news:

You can’t get ‘over’ a feeling.

You can’t get ‘past’ it.

You can’t release it.

You can’t let go of it.

You can’t transform or transmute it.

You can’t even heal it.

All these ideas come from the mind, not the body, not the Heart.

They are all subtle forms of violence, sneaky ways of saying ‘no’ to a feeling, aiming for its disappearance, its death.

We learn to let go of ‘letting go’.

We stop trying to release.

We end the exhausting effort to heal.

Instead, we are present.

We offer a feeling our simple presence.

Our non-resistant attention.

Our love.

Here’s the good news:

In this field of presence the feeling is no longer a problem, an enemy, an aberration, a stain, a block to freedom.

It is no longer ‘something wrong’.

It is no longer ‘negative’.

It is no longer a threat.

It is no longer an unwanted child.

You are now its guardian, its protector, its loving parent, its Home.

And held lightly, in a still space of allowing, the feeling stays for a while, or moves on, or returns, or never returns, but either way, you are healed from the need to find healing elsewhere.

You do not heal feelings, you see, they heal you, when you allow them to guide you back to your original Wholeness, your loving nature, your breath, your place on this Earth.

Jeff Foster

Oto zła wiadomość:

Nie możesz przezwyciężyć uczucia.

Nie możesz obok niego przejść.

Nie możesz go puścić

Nie możesz go odpuścić.

Nie możesz uczucia przekształcić ani przemienić.

Nie możesz się z niego uleczyć.

Wszystkie te idee pochodzą z umysłu, nie z ciała, nie z Serca.

Wszystkie są subtelnymi formami przemocy, podstępnymi sposobami mówienia „nie” uczuciu, dążenia do jego eliminacji, śmierci.

Uczymy się odpuszczać „odpuszczanie”.

Przestajemy próbować się uwolnić.

Rezygnujemy z wyczerpujących starań na rzecz uzdrowienia.

Zamiast tego jesteśmy obecni.

Dajemy uczuciu naszą prostą obecność.

Naszą pełną uwagę.

Naszą miłość.

A oto i dobra wiadomość:

W przestrzeni obecności uczucie nie jest już problemem, wrogiem, wynaturzeniem, plamą, przeszkodą dla wolności.

To już nie jest „coś złego”.

Nie jest czymś „negatywnym”.

Nie jest zagrożeniem.

Nie jest już niechcianym dzieckiem.

Teraz ty jesteś jego opiekunem, obrońcą, kochającym rodzicem, jego Domem.

Trzymane lekko, w geście przyzwolenia, uczucie pozostaje na chwilę, odchodzi, powraca albo też  nigdy nie wraca, ale tak czy inaczej jesteś wolny od potrzeby znalezienia uzdrowienia gdzie indziej.

Uczucia nie są czymś, z czego się leczy. One leczą ciebie, kiedy pozwalasz im zaprowadzić cię z powrotem do twojego pierwotnego ja, twojej kochającej natury, twojego oddechu, twojego miejsca na tej Ziemi.

Jeff Foster

Tłumaczenie Anna Garbacz i Magdalena Macińska